ارزیابی معادل‌یابی هفت واژه از دعای عهد در دو ترجمه انگلیسی مهدوی‌ دامغانی و شاهین با تکیه بر تحلیل مؤلفه‌های معنایی واژگان

نویسندگان

1 کارشناس‌ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه پیام نور واحد قم و کارشناس زبان انگلیسی دانشگاه باقرالعلوم؟ع؟، قم

2 Assistant Professor, department of English Translation, Faculty of Humanities, Tolo-e Mehr University, Qom, Iran.

چکیده

پژوهش حاضر با روش توصیفی _ تحلیلی به بررسی عملکرد مهدوی‌ دامغانی(2011) و شاهین(2010) در ترجمه و معادل­یابی انگلیسی هفت واژه­ نشاندار از دعای عهد و شیوه انتقال مؤلفه­های معنایی پیچیده آنها می­پردازد. نتایج این بررسی نشان‌می­دهد که توانستیم از نظریه تحلیل مؤلفه‌های معنای واژگان در بررسی معادل‌های واژگانی ترجمه‌های دعای عهد سود جوئیم و دریابیم که مهدوی‌دامغانی(2011) در اکثر موارد در گزینش معادل، موفق‌ عمل ‌کرده ­است و آنچه بیشترین صدمه را به ترجمه ایشان وارد آورده، اضافات غیرضروری و ترجمه واژگان نشاندار به بی‌نشان است. در ترجمه شاهین(2010) در موارد متعدد اگرچه معادل­ها مفهوم را می­رسانند اما دقیق نیستند و به مؤلفه­های تشکیل‌دهنده توجه چندانی نشده و برای واژگان نشاندار معادل­هایی بی‌نشان ارائه‌ شده ‌است. در این پژوهش اهمیت تجزیه مؤلفه‌های واژگان دعای عهد در فهم و معادل‌یابی برای آنها نیز روشن‌ شد. مهم‌ترین چالش­های این دو ترجمه براساس تجزیه مؤلفه‌های معنایی واژگان زبان مبدا این بود که به‌دلیل ایدئولوژی نهفته در این متون که خاص فرهنگ مبدا است، مترجمان نتوانسته‌اند همه مؤلفه‌ها را در معادل‌یابی خود بگنجانند و در نتیجه اکثراً کلمات نشاندار را به عباراتی طولانی و بی‌نشان ترجمه‌کرده‌اند. فلذا پیشنهاد می‌شود که مترجمان متون دینی برای معادل‌یابی واژگان به تحلیل مؤلفه‌ای روی ‌آورند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار