منظومه 313 در هفت آسمان
نیمهشب 25 ذیالقعده 1440(6/5/1398ش) در خانه خدا در جایی مشرف به حجر اسماعیل و مقام ابراهیم و درب خانه خدا نشسته بودم. شبی سبک و حالی خوش و بیاد ماندنی بود. با اهل کاروان تازه دعا را تمام کرده بودیم که زمزمههایی در من شکل گرفت، چند شبی بود که این احساس در من زنده شده بود. از قبل با خودم قلم و کاغذی برده بودم و همچون ابرهایی که کمکم متراکم میشد در انتظار عنایت و بارشی بودم. نگاهم مسحور عظمت خانه خدا و طواف حاجیان بود که زمزمههایی آغاز شد، زمزمههایی که همچون قطرات باران نشان از یک بارش میداد و این منظومه را در هفت فراز مرتبط با هم شکل داد:
داستان از عظمت خانه خدا و رمز و راز برخی اعمال حج شروع میشود(یک)؛
نگاهم به تکیهگاه امام زمان4 و دیواره کعبه و جایگاه ظهور حضرت و فریاد دعوت او میافتد و اینکه چرا غایب است و سرّ آن چیست؟ و تکلیف ما کدام است؟ و پاسخ مختصر اینکه تکلیف ما انتظار است(دو)؛
اما انتظار چیست و حقیقت آن کدام است؟ انتظار نه انفعال است و نه احتزاز و نه حتی اعتراض؛ چون اعتراض بدون یک افق چشمانداز و وضعیت مطلوب که متناسب با اندازههای وجودی و عظمت انسان باشد، به همراه حاکمی آگاه به همه عوالم و هستی(امام معصوم) انتظار نیست؛ انتظار زمینهسازی و آمادگی است و حقیقت آن تربیت نیرو و سازندگی است. انتظار به این معنا عمل است و بهترین عمل، جهاد است و برترین جهاد(سه)؛
کار به همین جا خاتمه نمییابد و باید تصویری از مصدایق و نمونههای عینی انتظار؛ یعنی منتظران ارائه کرد؛ منتظران و زمینهسازان حاکمیت جهانی امام مهدی7 در وهلۀ اول پیامبر6 و دوازده وصیّ او یعنی ائمه معصومین: هستند(چهار)؛
تا عصر غیبت امام دوازدهم7 که در این عصر با نواب خاص(عصر غیبت صغری) به مدت 70 سال و پس از آن تا امروز ما(عصر غیبت کبری یا نیابت عامه) که در آن فقها به عنوان نایبان امام عصر4 رسالت سنگینتری دارند و با شکلگیری حوزهها، انتظار و نیروسازی وارد مرحله جدیدی میشود(پنج)؛
تا با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری معمار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی1 انتظار و آرزوی دیرینه همه انبیاء و اولیاء به ثمر نشست و با تشکیل حکومت دینی، کارآمدی دین و نظام در بوتۀ آزمون سربلند بیرون آمد و در برابر دشمن داخلی و تهاجم خارجی خوش درخشید(شش)؛
در فراز پایانی منتظر با شیعه پیوند میخورد چون در حقیقت ویژگیهای منتظر راستین و تام و تمام همان ویژگیهای شیعه است؛ گرچه ما کلمات را کیلوئی و خرواری میکشیم اما در ادبیات دینی و روایات ما شیعه جایگاه بلندی دارد. شیعیان راستین عبارتند از: سلمان، مقداد، مالک، ابوذر، امام راحل و...(هفتم).
در نهایت منظومه با 313 بیت در هفت آسمان یا شوط(یک طواف) به پایان میرسد.