نگرش میرزا علی‌قلی خویی به منابع روایی در تصویرسازی «سفر حضرت مهدی با جبرئیل به عرش» در اسرارالشهاده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانش‌آموخته دکترای تاریخ ایران بعد از اسلام(پژوهشگر تاریخِ هنرهای اسلامی

چکیده

از جمله موضوعات مطرح در واکاوی حیات هنری دوره قاجار، بهره­گیری از تصاویر چاپ سنگی در کتاب‌های دارای درون­مایه مذهبی است، چنان‌که این جریان را می­توان در دیوان مرثیه اسرارالشهاده، اثر اسماعیل بروجردی، شاهد بود. مجالس ده‌گانه این اثر به­وسیله میرزا علی­قلی خویی (دوره فعالیت هنری 1272-1263ق)، برای نخستین بار در نسخه 1268ق مصور گردید. پژوهش حاضر با تکیه‌بر روش توصیفی _ تحلیلی و رویکردی هنری _ تاریخی (به­دور از رویکرد حدیث‌شناسانه)، در پی پاسخ به این پرسش است که میزان آگاهی خویی از روایات اسلامی، به­عنوان زمینه­ای فکری برای خلق آخرین تصویر در اسرارالشهاده (سفر حضرت مهدی4 با جبرئیل به عرش) تا چه میزان بوده است؟ یافته­ها مبنی بر دیدگاه تطبیقی و رهیافت تأویلی _ که به مسئلۀ معنا و چگونگی خلق محتوای یک اثر نظر دارد _ حاکی از آن است که هم­راستا با سایر عوامل همچون تأثیرگذاری متن اصلی (اسرارالشهاده، شامل توضیحات مقدماتی و اشعار)، هنجارهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حاکم و سایر موضوعات، دانشِ روایی خویی، نقشی بسیار بااهمیت و مؤثر در نگرش او در راستای تصویرسازی این مجلس داشته است. متعاقباً فارغ از مطالعاتِ جزیره­ای و بر اساس ژرف­نگری بینارشته­ای، دریافت می­گردد که این اثر را نمی‌توان صرفاً منبعث از خیالی‌پردازی­ دانست؛ چنان‌که انطباق روایات اسلامی (پیش­متن) به عنوان بن‌مایه مورد الهام تصویرساز در خلق تصویر (متن) این نظر را تا حد گسترده­ای اثبات می­نماید.

کلیدواژه‌ها