1
مربی گروه معارف اسلامی دانشگاه پیام نور تهران ، ایران.
2
استاد و عضو هیأت علمی دانشگاه‌های رازی و آزاد اسلامی کرمانشاه، ایران.
چکیده
یکی از مباحث بنیادین در «آموزۀ مهدویت» تبلور تعالیم و انگاره‌های مهم به منظور تأسیس دولت با محوریت برطرف‌سازی دشواری‌ها و کاستی‌های زندگی بشری است. اندیشۀ مهدویت در اسلام شیعی، شفاف‌ترین صورت و سیمای «موعود» در جهان است؛ به‌همین دلیل، در دو سدۀ اخیر تلاشها و تکاپوهای بسیار از سوی دشمنان به قصد ایجاد انحراف در این باور صورت بسته است و با نقش‌آفرینی آنان (اجانب غرب و ملل اروپایی) در عرصۀ سینما و تلویزیون رنگ دیگری به خود گرفته؛ به‌گونه‌ای که اقدامات تشکیلاتی و سازمان‌یافته عوامل استعمار و صهیونیسم برپایۀ اندیشههای اومانیستی و انسان‌مداری به وضوح در هنر هفتم دیده میشود. سینمای غرب در پی یافتن موضوعاتی مهیج برای خرسندسازی مخاطب خود از یک سو و به کف گرفتن مهام فرهنگ، سیاست و جهان زیست اجتماعی بشر از سوی دیگر است. او برای محقق ساختن اغراض پشت پردۀ سلطه و استیلا، پرداختن به موضوع منجی آخرالزمان را دست‌مایۀ پردازش و تولید بسیاری از آثار سینمایی نموده و تحریف منجی عالم بشریت را در اولویت قرار داده است تا آینده را آن‌گونه که خود میانگارد به تصویر بکشد!
مقالۀ پیش‌رو، عهده‌دار تبیین بخشی از دکترین مهدویت _ با تأکید بر نقد و بررسی سینمای هالیوود متأثر از دولت اخلاقی امام مهدی4 _ است.
