دکتری تاریخ و تمدن و پژوهشگر مؤسسه آینده روشن (پژوهشکده مهدویت) قم ، ایران.
چکیده
پژوهه حاضر به دنبال بازخوانی گونه‌های از نماد می‌باشد که ترجمان باور به امام مهدی4 در آن نمودار شده است، محدوده زمانی آن از ابتدای غیبت کبری بوده و تا اواسط دولت صفویان مورد کنکاش قرار گرفته است، دوره‌ای که شیعه امامیه به شدت در تکاپو بوده و توانست در جغرافیای ایران رشد شگفت‌انگیزی داشته باشد، در این مسیر بازخوانی چند اِلِمان مشهور از جمله شعر، سازه، مراسم مورد بررسی قرار گرفته و این مهم دانسته شد که بسیاری از این نمادها سیر تکاملی داشته و با گسترش باور به غیبت امام ثانی عشر و آزادی نسبی متأثر از حاکمان شیعی در نمادسازی نقشی بس چشم‌گیر داشته است، در ادامه برخی از نشانه‌های خرافی نیز بررسی شده و تبیین شد که چرا در ادبیات نمادسازی شیعه به وجود آمده در عین حال استقبال چندانی از آن در تاریخ صورت نگرفت.
احمدی کچایی, مجید. (1396). بررسی نمادهای امام دوازدهم در ایران، با تکیه بر اِلِمان‌های شعر، سازه، مراسم تا پایان سده دهم هجری. عصر آدینه, 10(21), 37-56.
MLA
مجید احمدی کچایی. "بررسی نمادهای امام دوازدهم در ایران، با تکیه بر اِلِمان‌های شعر، سازه، مراسم تا پایان سده دهم هجری". عصر آدینه, 10, 21, 1396, 37-56.
HARVARD
احمدی کچایی, مجید. (1396). 'بررسی نمادهای امام دوازدهم در ایران، با تکیه بر اِلِمان‌های شعر، سازه، مراسم تا پایان سده دهم هجری', عصر آدینه, 10(21), pp. 37-56.
VANCOUVER
احمدی کچایی, مجید. بررسی نمادهای امام دوازدهم در ایران، با تکیه بر اِلِمان‌های شعر، سازه، مراسم تا پایان سده دهم هجری. عصر آدینه, 1396; 10(21): 37-56.
