تجلی پارامترهای امید، مهدویت و ظهور در کتب فارسی دورۀ متوسطه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار مجتمع آموزش عالی سراوان و مدرس دانشگاه فرهنگیان زاهدان، ایران

2 کارشناس‌ارشد ادبیات فارسی

چکیده

یکی از باورهای و موتیف­های بی­بدیل در میان مسلمانان و بلکه کلیه ملل جهان عقیده به ظهور منجی آخرالزمان و رقم زدن سرنوشت جهان به نفع آن عقیده و قوم است. مسلمانان با طرح دکترین مهدویت با ساختار و شالوده محکم، موج امید را در بین آحاد پیروان در کلیه اعصار تسری داده­اند. در عصر کنونی نیز ترویج این عقیده و انتقال آن به نسل جوان برای آمادگی و در عین حال تعهد به انجام تکالیف از وظایف محوری نظام است. انتقال این امر، به صورت خاص بر عهده آموزش و پرورش خصوصاً در دوره متوسطه اول و دوم است که بلوغ فکری و اجتماعی دانش‌آموز شکل می­گیرد. در این پژوهش به بررسی میزان بازتاب مبانی مهدویت و ظهور در کتب متوسطه اول و دوم پرداخته شده است. این پژوهش نشان داد که این مضامین علیرغم اهمیت مورد غفلت قرار گرفته حجم مطالب مطرح شده به نسبت کل موضوعات ناچیز و قابلیت انتقال کامل محورهای آخرالزمانی را ندارد. بستر امیدآفرینی نیز می­تواند با تنوع و تکثر بیشتر در این متون(اعم از نظم یا نثر) مطرح شود.

کلیدواژه‌ها