از منظر روایتشناسی کنش شخصیتها را میتوان در سه مرحلۀ تعادل اولیه، عدم تعادل و تعادل ثانویه، مورد تحلیل و بررسی قرار داد. بدین معنا که تعادل اولیه بهتدریج از بین میرود و با تشدید موقعیت بحرانی به عدم تعادل میرسد. عدم تعادل تدوام و تشدید میشود و در نهایت با کنش شخصیت به تعادل ثانویه میرسد. زمانی که موقعیت بحرانی و کنش شخصیت در مرتبۀ وجودی بالاتری قرار بگیرد، به همان میزان کنش قدسی شکل میگیرد. کنش امام حسین7 در واقعۀ عاشورا، قدسیترین کنش انسانی به شمار میآید که در کنار مسئلۀ ظهور حضرت مهدی4، بنیادینترین مفاهیم را در تفکر شیعی شکل میدهند. این پژوهش در پی پاسخگویی به این پرسش است که کنش زائران امام حسین7 در تماشایی شدن پیادهروی اربعین، چه ارتباطی با ظهور موعود و حضرت مهدی4 پیدا میکند؟ نتایج این نوشتار نشان میدهد کنش زائران در پیادهروی اربعین به خاطر شخصیت مقدس امام حسین7، با تمام فراز و نشیبهای سفر، در مرتبۀ وجودی بالاتری تماشایی میشود. لذا هر چقدر کنش زائرانِ اربعین در مرتبۀ بالاتری تماشایی باشد، به همان میزان موجب شناخته شدن ابعاد گسترده و جهانی ظهور میشود.