تضمین و استقبال دو صنعت ادبی در شعر است که شاعر شعر خود را بر سیاق شعر مشهوری میسراید و یا قطعاتی از آنرا در شعر خود به کار میبرد فیض کاشانی در دیوان شوق مهدی به صورت گسترده از این دو صنعت بهره برده و غزلیات دیوان خود را براساس اشعار حافظ سروده است، این تحقیق با روش مقایسه و تحلیل محتوا، در پی کشف انگیزه فیض کاشانی از این کار است و براساس آنچه از دیوان شعر وی استنباط کرده این گسترگی خارج از سه مورد نیست. استفاده از محبوبیت حافظ برای ارائه معارف مهدوی، رهایی از وزن و قافیه و غرق شدن در معنا و عشق بازی با امام زمان4 و القای این همانی، معشوق حافظ با معشوق خودش، امام مهدی4.